 | ครั้งหนึ่งเราเคยรู้ว่า ในนาเรามีควายเราใส่ขี้ควายให้ข้าวเรางาม เราใส่ขี้ไก่ให้ผักของเรางอกงามใบสวยเราเคยได้ยินมาจนชินหูว่า "ขี้คน"นั่นแหละใส่ผักดีที่สุด เราเคยหั่นหยวกกล้วย ต้มข้าวใส่รำข้าวให้หมูเรากิน นั่นคือเส้นทางหรือวิถีการเกษตรในอดีตของเรา แต่ต่อมา จะเนื่องอะไรก็ตามเราเริ่มปฏิเสธสิ่งเหล่านี้หันไปใช้เคมีภัณฑ์ ทั้งในพืช และในสัตว์ เพื่อต้องการเร่งผลผลิต และเพิ่มผลผลิตให้ได้คราวละมากๆเส้นทางการเกษตรของเราเริ่มที่แยกออกมาเป็นสองเส้นทาง และดูเหมือนว่าเส้นทางใหม่นี้จะโรยไปด้วยดอกกุหลาบ เส้นทางเดิม วิถีการเกษตรแบบเดิมเริ่มที่จะตีบตัน แต่แล้วผลกระทบจากวิถีเกษตรใหม่เริ่มส่งผลกระทบที่ร้ายแรง ทั้งในผู้บริโภค และผู้ผลิต มีสารเคมีตกค้างในผลิตภัณฑ์ พื้นที่เพาะปลูกเริ่มเสื่อมโทรม การผลิตต้องใช้ทุนสูงขึ้น ทุนทั้งหมด 80%อยู่ในปุ๋ยเคมี และยาฆ่าแมลง เส้นทางการเกษตรเส้นนี้ถูกยึดครองโดยพ่อค้าใหญ่เสียแล้วเขาสามารถที่จะชี้เป็นชี้ตายให้กับเกษตรกรได้ ตลอด20ปีมานี้มีกลุ่มคนที่เห็นพิษภัยของผลกระทบของเคมีภัณฑ์ร่วมกันรณรงค์ให้เกษตรหันกลับมาสู่เส้นทางเดิม ปัจจุบันเริ่มมีเกษตรกรหันกลับมาสู่วิถีเกษตรแนวเดิมกันมากขึ้นแต่เป็นวิถีเดิมที่มีการปรับปรุงเส้นทางให้ดีขึ้นโดยนำองค์ความรู้ใหม่ๆจากที่ต่างๆมาปรับประยุกต์ใช้ให้เหมาะสมกับวิถีการเกษตรบ้านเรา |
